آنچه شاید به نظر من از همه صفات ایشان برجسته تر باشد دور بودن ایشان بود از هر نوع ریاکاری و عوامفریبی ظاهر. من هیچ وقت ندیدم که تسبیحی به دست بگیرند و ذکر بگویند. هیچ وقت حاضر نبودند لباس کهنه و کفش پاره بپوشند. از نظر وضع ظاهر خیلی مرتب بودند. می فرمودند: اینها در زمان سابق نشانه تقدس و تقوا بود اما حالا نشانه تکدی است و باید روحانی نشانه تکدّی در او نباشد.
منبع: چندحکایت از روح الله، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، ص11
.
انتهای پیام /*